بیماری هموروئید

بیماری هموروئید (بواسیر) یکی از مشکلات شایع مقعد و راست‌روده است که در اثر ورم یا بزرگ شدن رگ‌های وریدی در ناحیه مقعد ایجاد می‌شود. برای آگاهی از ادامه مقاله و دریافت جدیدترین اطلاعات، با وب‌ سایت دکتر ایرانی همراه باشید.

هموروئید

هموروئید یکی از شایع‌ترین اختلالات مقعدی است که در اثر تورم وریدهای شبکه هموروئیدی در کانال مقعد ایجاد می‌شود. این بیماری از دوران باستان شناخته شده و به دلیل سبک زندگی کم‌تحرک امروزی، یبوست مزمن و تغذیه نامناسب شیوع آن رو به افزایش است. در واقع، فشار بیش از حد بر دیواره‌های عروقی مقعد و راست‌روده عامل اصلی شکل‌گیری هموروئید است.

بیماران معمولاً با علائمی مانند خونریزی، درد، خارش یا احساس برجستگی در اطراف مقعد مراجعه می‌کنند. بسته به اینکه تورم در بخش داخلی یا خارجی مقعد رخ دهد، هموروئید به دو نوع اصلی داخلی و خارجی تقسیم می‌شود. هموروئید داخلی اغلب بدون درد اما همراه با خونریزی است، در حالی که هموروئید خارجی بیشتر با درد و تورم مشخص می‌شود.

تشخیص هموروئید نیازمند معاینه بالینی توسط پزشک و گاهی استفاده از روش‌های تصویربرداری یا اندوسکوپی است تا بیماری‌های مشابه شوند. درمان از تغییر سبک زندگی و رژیم غذایی غنی از فیبر شروع می‌شود و در موارد شدید، روش‌های جراحی یا نیمه‌تهاجمی به کار می‌رود.

هموروئید چیست

هموروئید به اتساع وریدهای شبکه هموروئیدی اطراف کانال مقعد اطلاق می‌شود که در نتیجه فشار زیاد و ضعف دیواره‌های عروقی رخ می‌دهد. این بیماری ممکن است در هر سنی بروز کند، اما شیوع آن در افراد میانسال و زنان باردار بیشتر است.

به طور کلی هموروئید به دو دسته داخلی و خارجی تقسیم می‌شود. نوع داخلی در درون کانال مقعد شکل می‌گیرد و در ابتدا بدون درد است، اما می‌تواند با خونریزی یا بیرون‌زدگی همراه باشد. نوع خارجی در زیر پوست اطراف مقعد قرار دارد و معمولاً باعث درد و تورم می‌شود. در برخی شرایط، هر دو نوع همزمان وجود دارند.

هموروئید در بسیاری از مواقع با تغییر عادات غذایی، مصرف آب کافی و کاهش فشار هنگام اجابت مزاج کنترل می‌شود. با این حال، در صورت پیشرفت بیماری یا بروز علائم شدید مانند خونریزی مکرر، اقدامات پزشکی تخصصی ضرورت دارد.

انواع بیماری هموروئید

هموروئید از نظر محل ایجاد به دو نوع داخلی و خارجی تقسیم می‌شود. هموروئید داخلی در بخش درونی کانال مقعد تشکیل شده و درجات مختلفی دارد: از بیرون‌زدگی خفیف هنگام دفع تا افتادگی دائمی. هموروئید خارجی در ناحیه زیر پوست مقعد قرار دارد و معمولاً به شکل توده حساس و دردناک ظاهر می‌شود.

علاوه بر این، یک حالت خاص به نام هموروئید ترومبوزه نیز وجود دارد که در آن لخته خون در داخل ورید ایجاد می‌شود و باعث درد شدید و تورم ناگهانی می‌گردد. این وضعیت بیشتر در هموروئید خارجی دیده می‌شود و نیازمند درمان فوری است.

طبقه‌بندی دقیق انواع هموروئید به پزشک کمک می‌کند روش درمان مناسب را انتخاب کند. در مراحل خفیف، داروها و تغییر سبک زندگی کافی هستند، اما در انواع شدید یا ترومبوزه، ممکن است نیاز به مداخلات جراحی باشد.

بیماری شقاق هموروئید

بسیاری از افراد بیماری شقاق و هموروئید را یکسان تصور می‌کنند، در حالی که این دو مشکل متفاوت هستند. شقاق یا فیشر مقعدی به معنای ایجاد ترک یا زخم در دیواره داخلی مقعد است که معمولاً به دلیل یبوست یا دفع مدفوع سخت ایجاد می‌شود. در مقابل، هموروئید تورم وریدهای ناحیه مقعد است.

با این حال، این دو بیماری می‌توانند به طور همزمان وجود داشته باشند. مثلاً یبوست شدید می‌تواند هم موجب ترک در دیواره مقعد شود و هم فشار بیش از حدی بر رگ‌ها وارد کند و هموروئید ایجاد نماید. همین همزمانی باعث تشدید درد و خونریزی شده و زندگی بیمار را مختل می‌کند.

درمان شقاق و هموروئید شباهت‌هایی دارد، از جمله مصرف فیبر بیشتر، استفاده از ملین‌ها و نشستن در لگن آب گرم. در موارد مزمن یا مقاوم به درمان، روش‌های جراحی متفاوتی برای هر بیماری در نظر گرفته می‌شود.

بیماری فیشر و هموروئید

فیشر یا شقاق مقعدی و هموروئید از شایع‌ترین مشکلات ناحیه مقعد هستند و بسیاری از بیماران علائم آن‌ها را با هم اشتباه می‌گیرند. فیشر به دلیل پارگی خطی مخاط مقعد به وجود می‌آید، در حالی که هموروئید نتیجه تورم رگ‌های خونی است.

علائم فیشر اغلب شامل درد شدید و سوزش به‌خصوص هنگام دفع است، در حالی که هموروئید بیشتر با خونریزی یا احساس برجستگی شناخته می‌شود. با این وجود، هر دو بیماری می‌توانند همزمان بروز کنند و شدت علائم یکدیگر را افزایش دهند.

تشخیص افتراقی بین این دو بیماری اهمیت زیادی دارد تا درمان مؤثر انتخاب شود. پزشک با معاینه می‌تواند نوع مشکل را مشخص کند و بر اساس آن از درمان‌های دارویی، تغییر رژیم غذایی یا در صورت نیاز جراحی استفاده نماید.

بیماری هموروئید ترومبوزه

هموروئید ترومبوزه نوعی خاص از هموروئید خارجی است که در آن به علت تجمع خون درون ورید متورم، لخته تشکیل می‌شود. این وضعیت ناگهانی و دردناک بوده و معمولاً باعث ایجاد توده‌ای سفت و کبود در کنار مقعد می‌شود.

بیماران اغلب با درد شدید، تورم و گاهی خونریزی مراجعه می‌کنند. درد در این حالت حتی می‌تواند مانع نشستن یا راه رفتن شود. اگر لخته پاره شود، ممکن است خونریزی شدیدی رخ دهد که نیازمند مداخله فوری است.

درمان هموروئید ترومبوزه شامل تخلیه لخته توسط پزشک در مراحل اولیه یا استفاده از جراحی‌های کوچک است. استفاده از کمپرس سرد، داروهای ضدالتهاب و مراقبت‌های بهداشتی نیز به کاهش علائم کمک می‌کند. پیشگیری از یبوست و فشار بیش از حد هنگام اجابت مزاج بهترین راه جلوگیری از بروز مجدد است.

بیماری هموروئید خونی چیست

اصطلاح هموروئید خونی معمولاً به حالتی اشاره دارد که در آن تورم وریدهای مقعدی با خونریزی همراه است. خونریزی ممکن است به صورت قطرات روشن پس از اجابت مزاج یا رگه‌های خونی روی مدفوع ظاهر شود. این علامت بیشتر در هموروئید داخلی دیده می‌شود.

خونریزی ناشی از هموروئید معمولاً بدون درد است، اما در صورت تداوم می‌تواند منجر به کم‌خونی شود. شدت خونریزی بسته به درجه هموروئید متفاوت است؛ در مراحل خفیف مقدار اندک و در مراحل پیشرفته بیشتر خواهد بود. گاهی هموروئید خارجی در اثر لخته یا پارگی نیز خونریزی می‌کند.

تشخیص دقیق هموروئید خونی اهمیت زیادی دارد، زیرا خونریزی مقعدی می‌تواند نشانه بیماری‌های جدی‌تر مانند پولیپ یا سرطان روده بزرگ باشد. پزشک با انجام کولونوسکوپی علت خونریزی را مشخص کرده و بر اساس آن درمان مناسب را تجویز می‌کند.

بیماری هموروئید داخلی

هموروئید داخلی یکی از شایع‌ترین مشکلات ناحیه مقعد است که در اثر تورم و گشادشدگی وریدهای داخلی راست‌روده ایجاد می‌شود. برخلاف هموروئید خارجی که در اطراف مقعد دیده می‌شود، این نوع در بخش درونی کانال مقعد قرار دارد و معمولاً در مراحل اولیه بدون درد است. علت اصلی آن افزایش فشار در عروق ناحیه مقعد به دلیل عواملی مانند یبوست مزمن، نشستن طولانی‌مدت، بارداری و یا بلند کردن اجسام سنگین می‌باشد.

در مراحل ابتدایی، هموروئید داخلی ممکن است تنها با خونریزی خفیف هنگام دفع مدفوع خود را نشان دهد. با پیشرفت بیماری، درجات مختلف بیرون‌زدگی بافت هموروئیدی هنگام اجابت مزاج رخ می‌دهد که می‌تواند خودبه‌خود یا با فشار دست به داخل بازگردد. اگر درمان به موقع صورت نگیرد، این بیرون‌زدگی دائمی شده و مشکلاتی نظیر خارش، ترشح و احساس سنگینی در مقعد ایجاد می‌کند.

تشخیص هموروئید داخلی معمولاً از طریق معاینه بالینی توسط پزشک و در صورت نیاز کولونوسکوپی انجام می‌شود. درمان بسته به شدت بیماری شامل تغییر سبک زندگی، استفاده از فیبر بیشتر در رژیم غذایی، داروهای موضعی یا خوراکی، و در مراحل پیشرفته‌تر، روش‌های جراحی مانند بستن با حلقه لاستیکی یا هموروئیدکتومی است. توجه به درمان زودهنگام می‌تواند از پیشرفت بیماری و نیاز به عمل جراحی پیشگیری کند.

بیماری هموروئید چه علائمی دارد

علائم هموروئید به نوع داخلی یا خارجی آن و همچنین شدت بیماری بستگی دارد. یکی از نخستین نشانه‌ها خونریزی مقعدی است که معمولاً به صورت رگه‌های روشن روی مدفوع یا بر روی دستمال کاغذی مشاهده می‌شود. درد معمولاً در هموروئید خارجی شایع‌تر است، اما هموروئید داخلی نیز در مراحل پیشرفته می‌تواند باعث ناراحتی شود.

از دیگر علائم می‌توان به احساس تورم یا توده در اطراف مقعد، خارش و سوزش، ترشحات مخاطی و گاهی مشکلاتی در کنترل دفع اشاره کرد. برخی افراد احساس ناکامل بودن اجابت مزاج دارند که به علت وجود بافت هموروئیدی متورم در مجرا ایجاد می‌شود. شدت این علائم متغیر است و ممکن است دوره‌هایی از بهبود نسبی و سپس عود مجدد وجود داشته باشد.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم، مراجعه به پزشک ضروری است، زیرا نشانه‌های مشابه می‌توانند در بیماری‌های جدی‌تری مانند شقاق مقعدی یا حتی سرطان روده بزرگ هم بروز کنند. تشخیص دقیق توسط متخصص گوارش یا جراح عمومی کمک می‌کند درمان مناسب انتخاب شده و از پیشرفت عوارض جلوگیری شود.

علائم بیماری هموروئید خارجی

هموروئید خارجی به دلیل تورم وریدهای سطحی اطراف مقعد ایجاد می‌شود و برخلاف نوع داخلی، معمولاً به راحتی قابل مشاهده یا لمس است. یکی از بارزترین نشانه‌ها وجود توده‌ای حساس و دردناک در لبه مقعد است که گاهی با نشستن یا هنگام دفع مدفوع شدت می‌یابد. در برخی موارد، این توده ممکن است حاوی لخته خون باشد که به آن هموروئید ترومبوزه گفته می‌شود و درد زیادی به همراه دارد.

خارش و سوزش اطراف مقعد نیز از علائم شایع هموروئید خارجی است. این حالت به دلیل تحریک پوست توسط ترشحات و التهاب ایجاد می‌شود. گاهی نیز فرد احساس رطوبت و ترشح مداوم در ناحیه دارد. خونریزی در این نوع کمتر از هموروئید داخلی دیده می‌شود، اما در صورت پارگی رگ یا لخته می‌تواند اتفاق بیفتد.

علائم هموروئید خارجی معمولاً باعث نگرانی فوری بیمار می‌شوند، زیرا درد و تورم قابل توجهی ایجاد می‌کنند. مراجعه به پزشک جهت ارزیابی و درمان اهمیت زیادی دارد. درمان‌ها شامل کمپرس سرد، داروهای ضدالتهاب موضعی، تغییر رژیم غذایی و در موارد شدیدتر تخلیه لخته یا جراحی است.

علائم بیماری هموروئید داخلی

هموروئید داخلی برخلاف نوع خارجی در ابتدا بدون درد ظاهر می‌شود و همین موضوع باعث می‌شود بسیاری از بیماران دیر متوجه آن شوند. شایع‌ترین علامت خونریزی بدون درد هنگام اجابت مزاج است. معمولاً خون به رنگ قرمز روشن بوده و بر سطح مدفوع یا در کاسه توالت دیده می‌شود.

با پیشرفت بیماری، درجات مختلف بیرون‌زدگی هموروئید رخ می‌دهد. در مراحل اولیه این بیرون‌زدگی خودبه‌خود به داخل بازمی‌گردد، اما در مراحل پیشرفته‌تر نیاز به فشار دست دارد یا حتی دائمی می‌شود. این وضعیت می‌تواند احساس پری، ترشح و خارش در اطراف مقعد ایجاد کند.

در برخی موارد، به دلیل گیر افتادن بافت هموروئیدی در خارج از مقعد، درد و التهاب ایجاد می‌شود. این حالت نیازمند مداخله پزشکی فوری است. تشخیص هموروئید داخلی معمولاً با معاینه و در صورت نیاز کولونوسکوپی صورت می‌گیرد. درمان شامل اصلاح رژیم غذایی، استفاده از داروهای موضعی یا خوراکی و در مراحل پیشرفته‌تر اقدامات جراحی می‌باشد.

علائم بیماری هموروئید چیست

وقتی صحبت از علائم هموروئید می‌شود، باید به این نکته توجه داشت که نوع بیماری نقش تعیین‌کننده‌ای دارد. هموروئید داخلی معمولاً با خونریزی و احساس فشار شناخته می‌شود، در حالی که هموروئید خارجی بیشتر با درد و توده در اطراف مقعد همراه است. در هر دو نوع، بیمار ممکن است احساس ناراحتی هنگام نشستن طولانی‌مدت یا دفع داشته باشد.

از دیگر نشانه‌های شایع می‌توان به خارش، سوزش، تورم و ترشح اشاره کرد. در برخی بیماران، وجود رطوبت مداوم در ناحیه و تحریک پوست باعث زخم‌های سطحی می‌شود. شدت این علائم می‌تواند متغیر باشد و گاهی افراد تنها با یک علامت خفیف مراجعه می‌کنند، در حالی که برخی دیگر دچار مجموعه‌ای از نشانه‌های شدید هستند.

به دلیل شباهت علائم هموروئید با سایر بیماری‌های ناحیه مقعد، از جمله شقاق یا حتی تومورها، مراجعه به پزشک و انجام معاینه تخصصی بسیار ضروری است. تشخیص دقیق به انتخاب بهترین روش درمانی کمک می‌کند و از عوارضی مانند کم‌خونی ناشی از خونریزی یا عفونت جلوگیری خواهد کرد.

علائم هموروئید

هموروئید می‌تواند طیف گسترده‌ای از علائم ایجاد کند که به تدریج یا به طور ناگهانی ظاهر می‌شوند. یکی از بارزترین علائم خونریزی از مقعد است که معمولاً بدون درد بوده و همراه با اجابت مزاج رخ می‌دهد. علاوه بر آن، احساس وجود توده یا برجستگی در اطراف مقعد از نشانه‌های مهم به شمار می‌آید.

درد در هموروئید خارجی به دلیل التهاب یا تشکیل لخته خون بسیار شایع است، در حالی که هموروئید داخلی در مراحل اولیه معمولاً درد ندارد. خارش، سوزش، احساس رطوبت و گاهی ترشحات مخاطی نیز از علائم متداول هستند که باعث ناراحتی فرد در زندگی روزمره می‌شوند.

این نشانه‌ها می‌توانند کیفیت زندگی بیمار را به شدت تحت تأثیر قرار دهند. در صورتی که فردی دچار خونریزی مکرر یا توده دردناک در مقعد شود، باید به پزشک مراجعه کند. تشخیص به‌موقع کمک می‌کند تا درمان با روش‌های ساده‌تری مانند تغییر رژیم غذایی و دارو انجام شود و از پیشرفت بیماری به مراحل نیازمند جراحی پیشگیری گردد.

بیماری هموروئید چگونه است

هموروئید بیماری‌ای است که در اثر متورم شدن وریدهای ناحیه مقعد ایجاد می‌شود و می‌تواند به شکل داخلی یا خارجی بروز کند. نوع داخلی در بخش درونی کانال مقعد شکل می‌گیرد و معمولاً با خونریزی بدون درد همراه است، در حالی که نوع خارجی در اطراف مقعد دیده می‌شود و درد و تورم بیشتری ایجاد می‌کند. این بیماری به علت فشار مداوم روی رگ‌ها ایجاد می‌شود که می‌تواند ناشی از یبوست مزمن، نشستن طولانی‌مدت یا عوامل دیگر باشد.

علائم هموروئید شامل خونریزی، احساس توده یا برجستگی، خارش، سوزش و گاهی درد است. شدت این علائم به میزان پیشرفت بیماری بستگی دارد. در مراحل اولیه ممکن است بیمار تنها با خونریزی خفیف روبه‌رو شود، اما در مراحل پیشرفته‌تر بیرون‌زدگی دائمی هموروئید و التهاب شدید دیده می‌شود.

درمان هموروئید بسته به مرحله بیماری متفاوت است. روش‌های غیرتهاجمی شامل تغییر رژیم غذایی، مصرف فیبر و مایعات بیشتر، فعالیت بدنی و استفاده از داروهای موضعی هستند. در موارد مقاوم یا شدید، پزشک ممکن است روش‌هایی مانند بستن با حلقه لاستیکی یا جراحی را پیشنهاد کند.

بیماری هموروئید روده

هموروئید روده اصطلاحی است که بیشتر به هموروئید داخلی اشاره دارد؛ یعنی همان تورم وریدهای درونی راست‌روده و کانال مقعد. این نوع معمولاً در مراحل اولیه بدون درد است و به همین دلیل بسیاری از بیماران دیر متوجه آن می‌شوند. عامل اصلی آن افزایش فشار داخل شکمی و فشار مستقیم روی رگ‌های رکتوم است.

یکی از مهم‌ترین علائم هموروئید روده، خونریزی قرمز روشن هنگام اجابت مزاج است. در مراحل پیشرفته‌تر، هموروئید ممکن است از مقعد بیرون بزند و به داخل بازنگردد. در این حالت بیمار علاوه بر خونریزی، احساس پری، خارش و ترشح مخاطی نیز دارد.

تشخیص هموروئید روده معمولاً با معاینه پزشک و در مواردی با کولونوسکوپی صورت می‌گیرد تا سایر علل خونریزی شوند. درمان آن با اصلاح سبک زندگی آغاز می‌شود و در صورت نیاز از روش‌های درمانی تخصصی استفاده می‌شود.

بیماری هموروئید مقعدی

هموروئید مقعدی یک اصطلاح کلی برای اشاره به همه انواع هموروئید است که در ناحیه مقعد رخ می‌دهد. این بیماری می‌تواند هم داخلی باشد و هم خارجی، و در هر دو حالت ناشی از فشار زیاد بر وریدهای مقعدی است. عوامل مختلفی مانند یبوست، چاقی، کم‌تحرکی و حتی بارداری در بروز آن نقش دارند.

علائم هموروئید مقعدی متنوع است و از خونریزی خفیف و خارش گرفته تا درد شدید و وجود توده متغیر است. در نوع خارجی، بیمار معمولاً با درد و تورم آشکار مواجه است، در حالی که نوع داخلی بیشتر با خونریزی و بیرون‌زدگی مشخص می‌شود.

هموروئید مقعدی اگر به موقع درمان نشود می‌تواند عوارضی مثل کم‌خونی یا عفونت ایجاد کند. بنابراین، مراجعه به پزشک برای تشخیص دقیق و دریافت درمان مناسب بسیار اهمیت دارد. درمان شامل تغییر رژیم غذایی، داروهای موضعی و در موارد شدیدتر جراحی است.

بیماری هموروئید در زنان 

زنان به دلیل شرایط خاص فیزیولوژیک و هورمونی بیشتر در معرض ابتلا به هموروئید قرار دارند. دوران بارداری، تغییرات هورمونی، و یبوست ناشی از رژیم‌های غذایی محدود از عوامل مهمی هستند که خطر ابتلا را افزایش می‌دهند. همچنین استفاده از لباس‌های تنگ و نشستن طولانی‌مدت در محیط کار می‌تواند فشار بیشتری بر مقعد وارد کند.

در زنان علائم هموروئید مشابه مردان است، اما شدت آن ممکن است در دوره‌هایی مثل بارداری یا قاعدگی بیشتر شود. خونریزی هنگام دفع، احساس توده، درد و خارش شایع‌ترین نشانه‌ها هستند. برخی زنان ممکن است به دلیل خجالت یا تصور اشتباه این علائم را با مشکلات دیگر اشتباه بگیرند و دیر به پزشک مراجعه کنند.

درمان هموروئید در زنان معمولاً با اصلاح رژیم غذایی، مصرف آب بیشتر و افزایش فعالیت بدنی آغاز می‌شود. در صورتی که بیماری در دوران بارداری رخ دهد، پزشک درمان‌های محافظه‌کارانه و ایمن‌تری انتخاب می‌کند تا سلامت جنین به خطر نیفتد.

بیماری هموروئید در مردان

هموروئید در مردان نیز شایع است و سبک زندگی نقش مهمی در بروز آن دارد. عادت به نشستن طولانی‌مدت پشت میز یا رانندگی، مصرف کم فیبر، و تمایل به بلند کردن اجسام سنگین از مهم‌ترین عوامل ابتلا در مردان هستند. همچنین مصرف الکل و سیگار می‌تواند وضعیت عروق را بدتر کند.

علائم هموروئید در مردان شامل خونریزی مقعدی، درد هنگام اجابت مزاج، وجود توده در اطراف مقعد، خارش و احساس ناراحتی در نشستن است. برخی مردان ممکن است به دلیل تحمل بیشتر درد، مراجعه به پزشک را به تأخیر بیندازند که این امر می‌تواند موجب پیشرفت بیماری شود.

درمان هموروئید در مردان مشابه زنان است و شامل تغییر سبک زندگی، مصرف داروهای موضعی و خوراکی و در صورت نیاز جراحی می‌شود. پیشگیری با ورزش منظم، پرهیز از یبوست و تغذیه سالم نقش کلیدی در کاهش ابتلا دارد.

بیماری هموروئید در بارداری

بارداری یکی از دوره‌هایی است که خطر ابتلا به هموروئید در آن افزایش می‌یابد. فشار ناشی از بزرگ شدن رحم بر عروق لگن، تغییرات هورمونی و یبوست شایع در بارداری از مهم‌ترین دلایل بروز این بیماری هستند. به همین دلیل بسیاری از زنان باردار در سه‌ماهه آخر دچار هموروئید می‌شوند.

علائم هموروئید در بارداری شامل خونریزی، درد، خارش و احساس برجستگی در اطراف مقعد است. در برخی زنان شدت علائم به حدی است که نشستن یا دفع را دشوار می‌کند. خوشبختانه در بسیاری موارد، این علائم پس از زایمان کاهش می‌یابند یا برطرف می‌شوند.

درمان در دوران بارداری باید با احتیاط انجام شود. پزشکان معمولاً از روش‌های غیر دارویی مانند افزایش مصرف فیبر، آب فراوان، پیاده‌روی ملایم و نشستن در لگن آب گرم استفاده می‌کنند. در موارد شدیدتر، داروهای ایمن برای بارداری تجویز می‌شود.

بیماری هموروئید در کودکان

هرچند هموروئید بیشتر در بزرگسالان شایع است، اما کودکان نیز می‌توانند به آن مبتلا شوند. یبوست مزمن، نشستن طولانی‌مدت روی توالت و رژیم غذایی فقیر از فیبر از مهم‌ترین عوامل ایجاد هموروئید در کودکان هستند.

علائم در کودکان شامل خونریزی خفیف هنگام اجابت مزاج، درد در ناحیه مقعد و گاهی خارش یا تورم است. بسیاری از والدین ممکن است این علائم را با شقاق مقعدی اشتباه بگیرند، بنابراین تشخیص پزشک اهمیت زیادی دارد.

درمان هموروئید در کودکان بیشتر بر پایه تغییر سبک زندگی است. رژیم غذایی پر فیبر، مصرف میوه و سبزیجات تازه، افزایش مایعات و آموزش عادات صحیح دفع نقش اساسی دارد. در موارد شدید، پزشک ممکن است داروهای ملایم یا درمان‌های دیگر را پیشنهاد کند.

تشخیص بیماری هموروئید

تشخیص هموروئید بر پایه شرح حال بیمار و معاینه بالینی انجام می‌شود. معمولاً بیماران با علائمی مانند خونریزی مقعدی، درد، خارش یا احساس توده مراجعه می‌کنند. پزشک در مرحله نخست با مشاهده و لمس ناحیه مقعد می‌تواند هموروئید خارجی یا داخلی بیرون‌زده را شناسایی کند.

در مواردی که خونریزی تنها علامت است و هموروئید داخلی مشکوک باشد، معاینه انگشتی یا استفاده از آنوسکوپ ضرورت دارد. این روش‌ها امکان مشاهده مستقیم رگ‌های متورم داخل کانال مقعد را فراهم می‌کنند. در بیمارانی که سن بالاتر دارند یا سابقه خانوادگی بیماری‌های روده دارند، برای سایر علل خونریزی مانند پولیپ یا سرطان، کولونوسکوپی توصیه می‌شود.

تشخیص دقیق هموروئید اهمیت زیادی دارد، زیرا بسیاری از بیماری‌های دیگر علائم مشابهی دارند. انتخاب روش درمان نیز وابسته به مرحله بیماری و یافته‌های معاینه است. به همین دلیل مراجعه به پزشک متخصص گوارش یا جراح عمومی بهترین راه برای رسیدن به تشخیص مطمئن است.

خطرات بیماری هموروئید

هموروئید اگرچه در بیشتر موارد بیماری خوش‌خیمی محسوب می‌شود، اما در صورت عدم درمان می‌تواند عوارض مهمی ایجاد کند. یکی از شایع‌ترین عوارض، خونریزی مکرر است که در درازمدت ممکن است منجر به کم‌خونی و ضعف عمومی شود.

از دیگر خطرات می‌توان به ترومبوزه شدن هموروئید اشاره کرد؛ حالتی که در آن لخته خون درون رگ ایجاد می‌شود و باعث درد شدید و تورم ناگهانی می‌گردد. همچنین در صورت بیرون‌زدگی مداوم هموروئید داخلی، احتمال گیر افتادن و نکروز بافت وجود دارد که نیازمند مداخله فوری جراحی است.

نکته مهم دیگر، شباهت علائم هموروئید با بیماری‌های جدی‌تری مانند سرطان روده بزرگ است. در صورتی که فرد هرگونه خونریزی مقعدی را تنها به هموروئید نسبت دهد و از پیگیری پزشکی غافل شود، ممکن است تشخیص بیماری‌های خطرناک به تأخیر بیفتد.

درمان هموروئید

درمان هموروئید به مرحله بیماری و شدت علائم بستگی دارد. در مراحل خفیف، تغییر سبک زندگی اولین و مهم‌ترین اقدام است. مصرف فیبر کافی، نوشیدن مایعات، پرهیز از یبوست و فعالیت بدنی می‌تواند علائم را به میزان زیادی کاهش دهد.

داروهای موضعی مانند پمادها و شیاف‌های حاوی ضدالتهاب یا بی‌حس‌کننده به کاهش درد و خارش کمک می‌کنند. در مواردی نیز داروهای خوراکی برای کنترل یبوست یا بهبود جریان خون تجویز می‌شوند. این درمان‌ها بیشتر جنبه حمایتی دارند و از پیشرفت بیماری جلوگیری می‌کنند.

در صورت عدم پاسخ به درمان دارویی یا بروز علائم شدید، روش‌های جراحی و غیرجراحی مانند بستن با حلقه لاستیکی، اسکلروتراپی یا هموروئیدکتومی به کار می‌رود. انتخاب روش درمان بر اساس وضعیت بالینی بیمار و نظر پزشک متخصص انجام می‌شود.

هموروئید درمان

عبارت «هموروئید درمان» به مجموعه اقداماتی اشاره دارد که با هدف بهبود علائم و پیشگیری از عود بیماری انجام می‌شوند. درمان هم می‌تواند محافظه‌کارانه باشد و هم جراحی، بسته به شدت بیماری. بیماران باید بدانند که در مراحل اولیه، اغلب می‌توان بدون نیاز به جراحی مشکل را کنترل کرد.

اصلاح رژیم غذایی و پرهیز از یبوست اساس درمان محافظه‌کارانه است. استفاده از داروهای موضعی، کمپرس سرد، حمام نشسته و پرهیز از نشستن طولانی نیز در کاهش علائم مؤثر است. بسیاری از بیماران با همین اقدامات ساده بهبود پیدا می‌کنند.

در موارد مقاوم، درمان‌های تهاجمی‌تر مانند بستن هموروئید با کش لاستیکی یا جراحی توصیه می‌شود. انتخاب روش به نوع هموروئید، وجود عوارضی مانند خونریزی شدید یا ترومبوز، و شرایط فرد بستگی دارد.

داروی بیماری هموروئید

برای درمان هموروئید (بواسیر)، داروها معمولاً بر دو دسته‌اند: داروهای خوراکی برای رفع یبوست و التهاب داخلی و داروهای موضعی برای کاهش درد، تورم و خارش.

۱. داروهای خوراکی

• ملین‌ها (برای رفع یبوست و کاهش فشار بر رگ‌ها)

  • پسیلیوم (پودر سبوس)

  • روغن کرچک یا روغن زیتون

  • دمنوش‌های ملین: گل محمدی، آلو خشک، انجیر خشک

• ضدالتهاب و خونریزی

  • قرص آسپیرین یا ایبوپروفن (در صورت نیاز به کاهش درد و التهاب، با نظر پزشک)

  • مکمل‌های ویتامین C و bioflavonoid برای تقویت دیواره عروق

۲. داروهای موضعی

• شیاف یا کرم‌های ضدهموروئید

  • شیاف یا پماد حاوی هموروئیدین، هیدروکورتیزون، لیدوکائین

  • پماد یا ژل ضدالتهاب با آلوئه‌ورا، کالندولا یا روغن بنفشه (برای کاهش درد و خارش طبیعی)

• ضمادهای گیاهی موضعی

  • برگ بارهنگ له‌شده یا برگ بومادران

  • روغن نارگیل یا روغن زیتون به عنوان نرم‌کننده

۳. نکات کاربردی دارویی خانگی

• داروهای موضعی را روزانه ۲–۳ بار بعد از اجابت مزاج استفاده کنید.

• برای یبوست، فیبر و آب کافی مصرف کنید تا ملین‌ها مؤثرتر باشند.

• استفاده طولانی از داروهای هیدروکورتیزون بدون نظر پزشک توصیه نمی‌شود.

داروی رکتول ضد بیماری هموروئید و شقاق

داروی رکتول یکی از فرآورده‌های گیاهی-دارویی است که به عنوان درمان کمکی در هموروئید و شقاق مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو معمولاً به شکل شیاف یا کرم عرضه می‌شود و ترکیبات آن خاصیت ضدالتهابی و التیام‌بخش دارند. استفاده از آن باعث کاهش درد، خارش و خونریزی می‌شود.

رکتول به ویژه در مراحل ابتدایی بیماری مؤثر است و می‌تواند علائم را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. در مورد شقاق نیز با کاهش التهاب و تحریک مخاطی، روند ترمیم ترک مقعد را تسریع می‌کند. با این حال، باید توجه داشت که این دارو درمان قطعی محسوب نمی‌شود، بلکه نقش حمایتی دارد.

پزشکان معمولاً رکتول را همراه با اصلاح سبک زندگی و دیگر درمان‌های دارویی تجویز می‌کنند. مصرف آن باید تحت نظر پزشک باشد تا از بروز عوارض احتمالی یا تداخل با سایر داروها جلوگیری شود. در موارد شدید هموروئید یا شقاق، مداخلات پزشکی پیشرفته‌تر مورد نیاز خواهد بود.

درمان خانگی بیماری هموروئید 

روش‌های خانگی می‌توانند در مراحل ابتدایی هموروئید بسیار مؤثر باشند و از شدت علائم بکاهند. یکی از اصلی‌ترین اقدامات، مصرف غذاهای پر فیبر مانند میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل است که به نرم شدن مدفوع و کاهش یبوست کمک می‌کند. نوشیدن آب کافی و پرهیز از نشستن طولانی‌مدت نیز اهمیت زیادی دارد.

درمان‌ های خانگی مؤثر در هموروئید

۱. اصلاح رژیم غذایی و رفع یبوست

• مصرف روزانه میوه‌های ملین: انجیر، آلو، کیوی، انگور، خرما.

• مصرف سبزیجات: کاهو، اسفناج، خیار، کرفس.

• نوشیدن ۸–۱۰ لیوان آب در روز.

• استفاده از دمنوش ملین مثل دمنوش گل محمدی یا خاکشیر با آب ولرم.

۲. حمام نشسته (سیتز‌بات)

• نشستن در لگن آب ولرم ۱۰–۱۵ دقیقه، روزی ۲ بار.

• می‌توان کمی نمک دریا یا جوش‌شیرین به آب اضافه کرد تا التهاب کمتر شود.

۳. کمپرس سرد

• قراردادن یخ یا پارچه سرد روی ناحیه برای کاهش درد و تورم. (هر بار ۵–۱۰ دقیقه)

۴. روغن‌ها و گیاهان موضعی

• روغن نارگیل یا روغن زیتون: نرم‌کننده و ضدالتهاب.

• روغن بنفشه یا گل سرخ: در طب سنتی برای کاهش التهاب و سوزش.

• ژل آلوئه‌ورا: خنک‌کننده و ترمیم‌کننده بافت.

۵. پرهیزها

• پرهیز از غذاهای تند، سرخ‌کردنی، شور و سنگین.

• پرهیز از نشستن یا ایستادن طولانی.

• پرهیز از زور زدن موقع اجابت مزاج (می‌توان از زیرپایی کوچک برای راحت‌تر شدن دفع استفاده کرد).

درمان بیماری هموروئید در طب سنتی

بیماری هموروئید (بواسیر) در طب سنتی به‌عنوان یک عارضه ناشی از غلبه خون، حرارت، یبوست و سبک زندگی نامناسب شناخته می‌شود. درمان در طب سنتی بیشتر بر اساس اصلاح مزاج، رفع علت زمینه‌ای و استفاده از داروهای گیاهی و روش‌های موضعی است.

اصول کلی درمان هموروئید در طب سنتی

1. اصلاح مزاج و سبک زندگی

   • پرهیز از پرخوری، غذاهای تند، سرخ‌کردنی، شور و سنگین.

   • افزایش مصرف میوه‌ها و سبزی‌های ملین مانند آلو، انجیر، انگور، خیار، کاهو.

   • مصرف فیبر و آب کافی برای جلوگیری از یبوست.

   • فعالیت بدنی منظم و پرهیز از نشستن طولانی.

2. داروهای خوراکی ملین و خنک‌کننده خون

   • انجیر خشک خیسانده: چند عدد انجیر خشک شب در آب خیسانده و صبح ناشتا مصرف شود.

   • روغن بادام شیرین یا روغن زیتون: به صورت خوراکی برای رفع یبوست.

   • شربت خاکشیر یا تخم شربتی: همراه با آب خنک برای رفع خشکی مزاج.

   • آب انار، ماءالشعیر طبی، شربت سکنجبین برای تعدیل حرارت و پاکسازی خون.

3. درمان‌های موضعی

   • نشستن در آب گرم (حمام نشسته): روزی دو بار ۱۰ دقیقه برای کاهش درد و تورم.

   • روغن بنفشه یا روغن گل سرخ: مالیدن اطراف مقعد برای کاهش التهاب.

   • ضماد برگ مورد، برگ بومادران یا برگ بارهنگ: برای کاهش خونریزی و التیام زخم.

4. حجامت و فصد (تحت نظر متخصص)
   در موارد هموروئید خونی و پرخونی عمومی، گاهی حجامت عام یا موضعی و فصد توصیه می‌شود.

5. پرهیزها

   • غذاهای بسیار تند و ادویه‌دار

   • گوشت‌های سنگین (مانند گاو)

   • الکل و دخانیات

   • کم‌تحرکی و نشستن طولانی

عکس بیماری هموروئید

عوارض بیماری هموروئید چیست

هموروئید اگر به موقع درمان نشود، می‌تواند با عوارض ناخوشایندی همراه شود. یکی از مهم‌ترین عوارض خونریزی مزمن است که در درازمدت باعث کم‌خونی و ضعف عمومی می‌شود. این مشکل به ویژه در افرادی که دچار هموروئید داخلی هستند بیشتر دیده می‌شود.

از دیگر عوارض شایع، ترومبوز هموروئید خارجی است که با درد شدید، تورم و ایجاد لخته خون همراه است. در صورت عدم درمان به موقع، ممکن است التهاب شدید و حتی عفونت ایجاد شود. همچنین بیرون‌زدگی دائمی هموروئید داخلی می‌تواند مشکلاتی مانند ترشح مخاطی، خارش و تحریک پوستی ایجاد کند.

یکی از خطرناک‌ترین عوارض، اشتباه گرفتن علائم هموروئید با بیماری‌های جدی‌تر مانند سرطان روده بزرگ است. به همین دلیل، مراجعه به پزشک و تشخیص صحیح اهمیت زیادی دارد تا از تأخیر در درمان بیماری‌های خطرناک جلوگیری شود.

بیماری بواسیر یا هموروئید

بواسیر یا هموروئید نام‌های متفاوت یک بیماری واحد هستند که به تورم وریدهای ناحیه مقعد اطلاق می‌شوند. این بیماری از قدیم با عنوان بواسیر شناخته می‌شده و در منابع پزشکی جدید بیشتر با واژه هموروئید به کار می‌رود.

علائم بواسیر شامل خونریزی، درد، خارش، احساس توده و گاهی تورم شدید است. بسته به نوع داخلی یا خارجی بیماری، شدت و ماهیت علائم متفاوت خواهد بود. هموروئید داخلی معمولاً با خونریزی و بیرون‌زدگی همراه است، در حالی که نوع خارجی بیشتر باعث درد و حساسیت می‌شود.

تشخیص و درمان بواسیر یا هموروئید مشابه است و بر پایه معاینه پزشک انجام می‌شود. روش‌های درمانی از اصلاح رژیم غذایی و مصرف دارو شروع شده و در صورت لزوم به جراحی ختم می‌شود.

آیا بیماری هموروئید واگیردار است

هموروئید برخلاف برخی بیماری‌های مقعدی، یک بیماری واگیردار نیست. این مشکل ناشی از تورم وریدهای مقعدی است و ارتباطی با عوامل عفونی یا ویروسی ندارد. بنابراین، تماس مستقیم یا غیرمستقیم با فرد مبتلا باعث انتقال بیماری نمی‌شود.

با این حال، عوامل سبک زندگی مشترک مانند یبوست مزمن یا نشستن طولانی‌مدت می‌توانند باعث بروز هموروئید در چند نفر از اعضای یک خانواده شوند. به همین دلیل، ممکن است تصور شود بیماری مسری است، در حالی که علت واقعی، شرایط و عادات مشابه است.

افراد باید بدانند که هموروئید یک بیماری غیرعفونی است و پیشگیری از آن بیشتر بر پایه اصلاح تغذیه، افزایش فعالیت بدنی و پرهیز از فشار بیش از حد هنگام اجابت مزاج انجام می‌شود.

ایا روزه برای بیماری هموروئید خطرناک است

روزه گرفتن در بیماران مبتلا به هموروئید معمولاً ممنوع نیست، اما بسته به شدت بیماری باید با احتیاط انجام شود. کمبود مصرف مایعات در طول روز می‌تواند یبوست را تشدید کند و در نتیجه علائم هموروئید بدتر شود.

بیمارانی که هموروئید خفیف دارند و دچار خونریزی شدید نیستند، می‌توانند با رعایت نکات تغذیه‌ای روزه بگیرند. مصرف افطار و سحری سرشار از فیبر، میوه‌ها، سبزیجات و مایعات کافی نقش مهمی در جلوگیری از یبوست دارد. همچنین پرهیز از غذاهای تند و پرچرب توصیه می‌شود.

در افراد مبتلا به هموروئید شدید یا کسانی که خونریزی مکرر و درد شدید دارند، بهتر است پیش از گرفتن روزه با پزشک مشورت شود. در برخی موارد پزشک ممکن است روزه‌داری را تا زمان درمان کامل منع کند.

برای بیماری هموروئید به چه دکتری مراجعه کنیم

بیماران مبتلا به هموروئید باید برای تشخیص و درمان به پزشک متخصص گوارش یا جراح عمومی مراجعه کنند. این پزشکان تجربه کافی در بررسی مشکلات ناحیه مقعد دارند و می‌توانند بر اساس معاینه و آزمایش‌های لازم، نوع و شدت بیماری را مشخص کنند.

در برخی موارد که علائم خفیف است، پزشک عمومی نیز می‌تواند درمان اولیه را آغاز کند. با این حال، در صورت خونریزی مداوم یا بروز علائم شدید، ارجاع به متخصص ضروری است. جراحان عمومی به ویژه در درمان‌های جراحی یا روش‌های تهاجمی‌تر تجربه بیشتری دارند.

انتخاب پزشک مناسب نه تنها باعث درمان مؤثرتر می‌شود، بلکه از اشتباه گرفتن هموروئید با بیماری‌های خطرناک‌تر مانند سرطان روده جلوگیری می‌کند.

برای بیماری هموروئید چه باید کرد

هنگام بروز علائم هموروئید، اولین اقدام اصلاح سبک زندگی است. مصرف فیبر کافی، نوشیدن آب فراوان، فعالیت بدنی منظم و پرهیز از نشستن طولانی‌مدت از اقدامات کلیدی به شمار می‌روند. همچنین باید از زور زدن بیش از حد هنگام اجابت مزاج خودداری کرد.

در صورت وجود علائم خفیف، استفاده از درمان‌های خانگی مانند حمام نشسته، کمپرس سرد و داروهای موضعی توصیه می‌شود. این روش‌ها می‌توانند التهاب و خارش را کاهش دهند. رعایت بهداشت ناحیه مقعد و استفاده از دستمال مرطوب نیز مؤثر است.

اگر علائم شدیدتر شوند، مانند خونریزی مداوم یا درد و تورم قابل توجه، مراجعه به پزشک ضروری است. درمان‌های دارویی یا جراحی بسته به وضعیت بیمار انتخاب می‌شوند. اقدام سریع می‌تواند از بروز عوارض جدی‌تر جلوگیری کند.

⏬مقالات پیشنهادی برای شما عزیزان⏬

بیماری پدوفیلیابیماری دوشن چیستتفسیر نوار قلب

مطالعه بیشتر