پسوریازیس یکی از بیماری‌های مزمن پوستی است که با التهاب، قرمزی و پوسته‌ریزی مشخص می‌شود. انتخاب یک کرم درمانی مؤثر می‌تواند نقش مهمی در کنترل علائم و کاهش ناراحتی‌های ناشی از این بیماری داشته باشد.برای آگاهی از ادامه مقاله و دریافت جدیدترین اطلاعات، با وب‌ سایت دکتر ایرانی همراه باشید.

کرم برای پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری التهابی مزمن پوستی است که در اثر اختلال در عملکرد سیستم ایمنی و افزایش سرعت چرخه بازسازی سلول‌های پوست بروز می‌کند. این بیماری معمولاً با بروز ضایعات قرمز، ضخیم و پوسته‌دار همراه است و نواحی مختلفی از بدن مانند آرنج، زانو، پوست سر و پشت را درگیر می‌کند. یکی از مؤثرترین راهکارهای کنترل علائم این بیماری، استفاده از کرم‌ها و داروهای موضعی است که نقش کلیدی در کاهش التهاب، خارش، خشکی و پوسته‌ریزی ایفا می‌کنند.

کرم‌های مورد استفاده در درمان پسوریازیس به چند دسته اصلی تقسیم می‌شوند. دسته نخست شامل کرم‌های مرطوب‌کننده است که برای حفظ رطوبت پوست، کاهش خشکی شدید و نرم کردن نواحی زبر و ضخیم مفید هستند. دسته دوم، کورتیکواستروئیدهای موضعی هستند که خاصیت ضدالتهابی دارند و در کاهش قرمزی و تورم پوست نقش دارند. در موارد خفیف تا متوسط، این کرم‌ها به‌تنهایی می‌توانند کنترل مناسبی بر علائم بیماری ایجاد کنند، اما استفاده مداوم و خودسرانه از آن‌ها ممکن است منجر به نازک شدن پوست یا کاهش پاسخ‌پذیری درمان شود.

علاوه بر این، کرم‌های حاوی مشتقات ویتامین D (مانند کلسیپوتریول)، اسید سالیسیلیک، تار زغال‌سنگ (Coal Tar) یا رتینوئیدها نیز در درمان مؤثر هستند و می‌توانند با مهار رشد بیش‌ازحد سلول‌های پوستی، به کاهش علائم کمک کنند. انتخاب نوع کرم، غلظت ماده فعال و ناحیه استفاده باید حتماً تحت نظر پزشک انجام شود، چراکه وضعیت بالینی و شدت بیماری در هر فرد متفاوت است. استفاده منظم و هدفمند از کرم‌های مناسب، همراه با مراقبت‌های عمومی و پرهیز از عوامل محرک، می‌تواند روند درمان پسوریازیس را تسهیل و از عود مجدد جلوگیری کند.

بهترین کرم خارجی برای درمان پسوریازیس

برای بیماران مبتلا به پسوریازیس، استفاده از کرم‌های خارجی برندهای معتبر می‌تواند اثرات درمانی قابل‌توجهی داشته باشد. این کرم‌ها معمولاً از ترکیبات دارویی اثبات‌شده، فرمولاسیون علمی و تکنولوژی تولید پیشرفته برخوردار هستند که باعث اثربخشی بهتر و تحمل‌پذیری بالاتر می‌شود. انتخاب مناسب‌ترین کرم خارجی باید بر اساس نوع ضایعه، شدت درگیری پوستی و توصیه پزشک انجام شود.

برندها و کرم‌های خارجی برتر در درمان پسوریازیس عبارت‌اند از:

  • Daivobet / Enstilar (LEO Pharma – دانمارک): ترکیب کلسیپوتریول (ویتامین D) و بتامتازون (کورتون) که اثر دوگانه در کاهش التهاب و تنظیم رشد سلولی دارد.

  • MG217 Psoriasis Cream (آمریکا): حاوی قطران زغال‌سنگ و عوامل نرم‌کننده برای کاهش خارش، پوسته‌ریزی و ضخامت ضایعات.

  • CeraVe Psoriasis Moisturizing Cream (آمریکا): دارای اسید سالیسیلیک و سرامیدها برای لایه‌برداری ملایم و بازسازی سد دفاعی پوست.

  • Neutrogena T/Gel Therapeutic (آمریکا): شامپو و لوسیون درمانی مبتنی بر تار زغال‌سنگ، مؤثر در درمان پسوریازیس پوست سر و بدن.

  • Eucerin UreaRepair PLUS 10% (آلمان): کرم مرطوب‌کننده با اوره و سایر ترکیبات ضدخشکی که برای پوست بسیار خشک و حساس مناسب است.

  • La Roche-Posay Lipikar Baume AP+M (فرانسه): ضدالتهاب، ضدخارش و فاقد عطر، مناسب برای پوست‌های آتوپیک و مبتلا به پسوریازیس.

  • Vanicream Z-Bar (آمریکا): حاوی روی پیریتیون برای کنترل قرمزی، تحریک و شوره ناشی از پسوریازیس.

این کرم‌ها اغلب فاقد مواد حساسیت‌زا و عطرهای مصنوعی هستند و با حفظ رطوبت، کاهش التهاب و ترمیم سد پوستی به مدیریت مؤثر علائم پسوریازیس کمک می‌کنند. در انتخاب محصول، توصیه می‌شود به گواهی‌های کلینیکی، نظرات پزشکان و تجربه بیماران توجه شود. همچنین برای دستیابی به نتایج بهتر، رعایت نظم در مصرف کرم، پرهیز از مصرف هم‌زمان محصولات ناسازگار و مشاوره با متخصص پوست ضروری است. ترکیب کرم‌های دارویی با سبک زندگی ضدالتهاب، رژیم غذایی متعادل و مدیریت استرس می‌تواند تأثیر درمان را به‌طور چشمگیری افزایش دهد.

کرم و پماد برای پسوریازیس

پسوریازیس (Psoriasis) یک بیماری مزمن خودایمنی پوست است که با تکثیر سریع سلول‌های اپیدرم و ایجاد پلاک‌های قرمز، خشک، پوسته‌پوسته و گاهی دردناک مشخص می‌شود. یکی از پایه‌های درمانی این بیماری، استفاده از داروهای موضعی از جمله کرم‌ها و پمادهاست. این داروها با هدف کاهش التهاب، کند کردن رشد سلول‌های پوستی و کاهش خارش و پوسته‌ریزی تجویز می‌شوند.

کرم‌ها و پمادهای مورد استفاده در درمان پسوریازیس بر اساس ترکیبات دارویی‌شان به چند گروه اصلی تقسیم می‌شوند:

۱. کورتیکواستروئیدهای موضعی (ضد التهاب قوی)

  • پرکاربردترین گروه دارویی برای کنترل سریع علائم

  • مثل کلوبتازول پروپیونات، بتامتازون، هیدروکورتیزون

  • استفاده بلندمدت آن‌ها ممکن است باعث نازک شدن پوست یا مقاومت شود

۲. آنالوگ‌های ویتامین D3

  • مانند کلسیپوتریول (Calcipotriol)

  • با مهار رشد غیرطبیعی سلول‌های پوست و کمک به پوسته‌ریزی طبیعی

  • اغلب با کورتون‌ها ترکیب می‌شوند برای اثربخشی بیشتر

۳. کرم‌های مرطوب‌کننده و نرم‌کننده

  • پایه درمان حمایتی برای کاهش خشکی و خارش

  • حاوی ترکیباتی مانند اوره، وازلین، پارافین، گلیسرین یا اسید لاکتیک

  • استفاده روزانه از این کرم‌ها ضروری است حتی در زمان بهبودی نسبی

۴. مهارکننده‌های کلسینورین (در موارد حساس مانند صورت یا کشاله ران)

  • مانند تاکرولیموس (Tacrolimus) یا پیمکرولیموس

  • جایگزین ایمن‌تر کورتون‌ها در مناطق نازک و حساس پوست

۵. پمادهای قطران (Coal Tar) یا ترکیبات سالیسیلیک اسید

  • کمک به حذف پوسته‌ها و نرم‌کردن پلاک‌ها

  • اغلب با سایر داروها ترکیب می‌شوند

  • ممکن است بو یا تحریک‌پذیری داشته باشند

کرم‌ها معمولاً با پایه آبی و مناسب پوست‌های چرب هستند، در حالی که پمادها با پایه روغنی برای پوست‌های خشک یا نواحی سفت و ضخیم‌تر مانند زانو و آرنج کاربرد بیشتری دارند.

بهترین پماد برای پسوریازیس

انتخاب بهترین پماد برای پسوریازیس به شدت بیماری، محل درگیری، سن بیمار و وضعیت سلامت عمومی بستگی دارد. با این حال، برخی پمادهای مؤثر و استاندارد به‌طور گسترده توسط متخصصان پوست تجویز می‌شوند:

۱. پماد ترکیبی کلوبتازول + کلسیپوتریول (مثل Daivobet)

  • ترکیبی از استروئید قوی و آنالوگ ویتامین D

  • اثرگذاری بالا در کاهش التهاب و پوسته‌ریزی

  • معمولاً یک بار در روز به مدت محدود استفاده می‌شود

۲. پماد کلوبتازول پروپیونات (Clobetasol Propionate)

  • از قوی‌ترین کورتون‌های موضعی

  • مناسب برای پلاک‌های ضخیم و مقاوم، مانند پوست سر، آرنج و زانو

  • به‌هیچ‌وجه برای صورت یا نواحی نازک بدن توصیه نمی‌شود

۳. پماد Coal Tar (قطران زغال‌سنگ)

  • کنترل‌کننده رشد سلولی و خارش

  • مناسب برای پسوریازیس مزمن ولی با بوی خاص و احتمال تحریک

  • استفاده به‌صورت شبانه یا همراه شامپوهای قطرانی

۴. پماد سالیسیلیک اسید ۲ تا ۵ درصد

  • لایه‌بردار، پوسته‌زدا و کمک به نفوذ بهتر سایر داروها

  • به‌تنهایی یا به‌صورت ترکیبی با استروئیدها استفاده می‌شود

  • نباید روی زخم‌های باز یا وسیع به‌کار رود

۵. پماد تاکرولیموس (Tacrolimus 0.03% یا 0.1%)

  • انتخاب مناسب برای صورت، پلک، کشاله ران یا نواحی نازک

  • بدون عوارض رایج کورتون‌ها، با کنترل التهاب بلندمدت

در کنار مصرف دارو، مرطوب‌کردن منظم پوست، دوری از عوامل تشدیدکننده (مانند استرس، دخانیات، عفونت‌ها و آب‌وهوای خشک) و رعایت نسخه پزشک اهمیت زیادی دارد.

درمان قطعی پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری خودایمنی مزمن و غیرواگیر پوستی است که به دلیل افزایش سرعت تقسیم سلول‌های پوست و التهاب مزمن بروز می‌کند. این بیماری گرچه واگیر نیست، اما مزمن و عودکننده است و با ضایعات پوسته‌دار، قرمزی، خارش و در مواردی درد همراه است. از آن‌جایی که منشأ این بیماری مربوط به اختلال در عملکرد سیستم ایمنی است، تاکنون درمان قطعی و همیشگی برای آن شناسایی نشده است، اما می‌توان با روش‌های علمی و مراقبت‌های تخصصی، علائم را کنترل کرد و دوره‌های خاموشی بیماری را افزایش داد.

درمان‌های موجود برای پسوریازیس بر کاهش شدت التهاب، کنترل سرعت رشد سلول‌ها، بهبود ظاهر پوست و افزایش کیفیت زندگی بیماران تمرکز دارند. این درمان‌ها در سه سطح اصلی دسته‌بندی می‌شوند: درمان‌های موضعی، درمان‌های سیستمیک و فتوتراپی (نوردرمانی). درمان‌های موضعی شامل کرم‌های حاوی کورتیکواستروئید، ویتامین D، تار زغال‌سنگ و اسید سالیسیلیک هستند که برای موارد خفیف تا متوسط به کار می‌روند. در موارد متوسط تا شدید یا مقاوم، درمان‌های سیستمیک مانند متوترکسات، سیکلوسپورین، رتینوئیدها و داروهای بیولوژیک تجویز می‌شوند.

تحقیقات پیشرفته در زمینه داروهای بیولوژیک، امیدهایی برای کنترل بلندمدت علائم و حتی رسیدن به دوره‌های طولانی بدون بیماری فراهم کرده‌اند. این داروها با مهار دقیق مسیرهای التهابی خاص در سیستم ایمنی، تأثیر قابل‌توجهی در بهبود بیماران داشته‌اند. با این حال، به دلیل هزینه بالا، خطر عوارض جانبی و نیاز به نظارت دقیق پزشکی، مصرف این داروها باید تحت نظر متخصص پوست یا ایمونولوژی انجام شود. بنابراین، با وجود پیشرفت‌های چشمگیر در درمان پسوریازیس، نمی‌توان از “درمان قطعی” به معنای ریشه‌کنی کامل بیماری یاد کرد، بلکه هدف اصلی درمان، کنترل پایدار، کاهش عود و بهبود عملکرد و روان بیمار است.

پسوریازیس درمان

درمان پسوریازیس به دلیل ماهیت مزمن و پیچیده آن، نیازمند رویکردی چندجانبه و فردمحور است. شدت بیماری، محل درگیری، نوع ضایعات، شرایط بالینی فرد و پاسخ به درمان در انتخاب روش‌های درمانی مؤثر نقش دارند. هدف اصلی از درمان، کاهش التهاب، کنترل پوسته‌ریزی، بهبود ظاهر پوست و پیشگیری از عود مجدد بیماری است.

روش‌های درمانی رایج برای پسوریازیس عبارت‌اند از:

  • درمان‌های موضعی: شامل کرم‌ها و پمادهای حاوی کورتون، کلسیپوتریول (ویتامین D)، اسید سالیسیلیک، تار زغال‌سنگ و مرطوب‌کننده‌های قوی.

  • نوردرمانی (فتوتراپی): استفاده از اشعه فرابنفش B (UVB) یا PUVA برای کاهش التهاب و رشد سلولی. این روش برای موارد گسترده و مقاوم به درمان موضعی مؤثر است.

  • درمان‌های سیستمیک: مانند متوترکسات، سیکلوسپورین، آسیتروتین، که در موارد متوسط تا شدید به‌کار می‌روند و بر عملکرد سیستم ایمنی اثر می‌گذارند.

  • درمان‌های بیولوژیک: شامل داروهایی مانند اتانرسپت، آدالیمومب، اوستکنومب، که به‌طور اختصاصی مسیرهای مولکولی التهابی را هدف می‌گیرند.

  • درمان‌های مکمل: شامل طب مکمل، اصلاح سبک زندگی، مدیریت استرس، رژیم غذایی ضدالتهاب، مکمل‌های ویتامین D و امگا ۳، که به بهبود شرایط عمومی بیمار کمک می‌کنند.

تکمیل روند درمان به رعایت دقیق توصیه‌های پزشکی، پرهیز از محرک‌های شناخته‌شده (مانند استرس، عفونت‌ها، سیگار، الکل، آسیب‌های پوستی)، تغذیه سالم و مراقبت روزانه از پوست نیاز دارد. همچنین، بیمار باید نسبت به ادامه درمان حتی در دوره‌های خاموشی بیماری متعهد بماند. درمان موفق پسوریازیس نه‌تنها نیازمند دارو، بلکه نیازمند مشارکت فعال بیمار در مدیریت بیماری است. تداوم مراقبت، مراجعه منظم به پزشک و استفاده اصولی از داروها می‌تواند کیفیت زندگی افراد مبتلا را به‌طور قابل‌توجهی بهبود بخشد.

بهترین کرم برای درمان پسوریازیس شدید

در مواردی که پسوریازیس به شکل شدید بروز می‌یابد، استفاده از کرم‌های تخصصی و درمانی با فرمولاسیون قوی، بخش مهمی از استراتژی درمانی محسوب می‌شود. پسوریازیس شدید معمولاً با پلاک‌های ضخیم، خارش شدید، التهاب وسیع و گاه ترک‌های پوستی دردناک همراه است و نیازمند درمان موضعی با داروهایی است که فراتر از مرطوب‌کننده‌های ساده عمل کنند. کرم‌هایی که در این سطح استفاده می‌شوند، باید دارای مواد ضدالتهابی، کنترل‌کننده رشد سلول، و ترمیم‌کننده لایه‌های اپیدرمی باشند.

درمان موضعی با کورتیکواستروئیدهای قوی، از جمله کلوبتازول پروپیونات (Clobetasol propionate)، یکی از اصلی‌ترین گزینه‌ها در درمان پسوریازیس شدید است. این کرم به‌طور مؤثری التهاب، خارش و ضخامت پوست را کاهش می‌دهد، اما باید با احتیاط و تنها برای دوره‌های کوتاه به کار رود تا از عوارض جانبی نظیر نازک شدن پوست جلوگیری شود. کرم‌های ترکیبی مانند Daivobet (حاوی بتامتازون و کلسیپوتریول) نیز به دلیل اثر همزمان ضدالتهابی و تنظیم رشد سلول‌های اپیدرمی، بسیار مؤثر هستند.

علاوه بر این، برخی محصولات برندهای معتبر مانند CeraVe Psoriasis Moisturizing Cream یا MG217 Medicated Multi-Symptom Cream نیز برای استفاده روزانه به‌عنوان مکمل درمان تجویز می‌شوند. این کرم‌ها حاوی ترکیباتی چون اسید سالیسیلیک، قطران زغال‌سنگ، نیاسین‌آمید یا سرامیدها هستند که علاوه بر خاصیت ضد پوسته‌ریزی، سد دفاعی پوست را بازسازی کرده و رطوبت مورد نیاز را حفظ می‌کنند. استفاده منظم از این کرم‌ها باید هم‌زمان با مشاوره پزشکی، رعایت رژیم ضدالتهاب و پرهیز از عوامل محرک انجام شود تا کنترل مؤثرتری بر بیماری فراهم گردد. انتخاب کرم مناسب برای پسوریازیس شدید، باید بر پایه تشخیص تخصصی و با درنظرگرفتن نواحی درگیر، سن بیمار و وضعیت ایمنی بدن انجام پذیرد.

درمان پسوریازیس در طب سنتی

در طب سنتی، پسوریازیس با عنوان‌هایی مانند سوداوی بودن پوست، خشکی مزاج یا تجمع اخلاط غلیظ شناخته می‌شود و درمان آن بر پایه تعدیل مزاج، پاک‌سازی بدن از مواد زائد و تقویت قوای کبد و گوارش انجام می‌گیرد. برخلاف رویکرد طب مدرن که عمدتاً بر مهار التهاب تمرکز دارد، طب سنتی به درمان از طریق اصلاح ریشه‌ای مزاج و سبک زندگی می‌پردازد و هدف آن کاهش عود و بازگرداندن تعادل درونی بدن است.

مهم‌ترین اصول درمان پسوریازیس در طب سنتی عبارت‌اند از:

  • تعدیل مزاج: تشخیص سردی یا گرمی مزاج بیمار و تجویز غذاها، نوشیدنی‌ها و داروهای گیاهی متناسب با آن

  • حجامت و فصد: برای تخلیه مواد زائد و کمک به کاهش غلظت خون، به‌ویژه در افرادی که غلبه سودا دارند

  • اصلاح تغذیه: پرهیز از غذاهای سوداوی مانند بادمجان، گوشت گاو، عدس، ترشی‌ها، فست‌فود و جایگزینی آن‌ها با غذاهای لطیف و معتدل مثل آش جو، زرشک‌پلو و سیب پخته

  • مصرف داروهای گیاهی: استفاده از ترکیباتی مانند سکنجبین، آمله، خاکشیر، شاتره، کاسنی و عناب برای پاک‌سازی کبد و روده

  • درمان‌های موضعی: مالیدن روغن‌هایی مانند روغن بنفشه، روغن بادام شیرین یا مخلوطی از سرکه و گلاب روی ضایعات پوستی

در کنار درمان‌های فوق، طب سنتی بر مدیریت استرس، خوابی منظم و عمیق، تحرک متعادل و پرهیز از یبوست نیز تأکید دارد، زیرا این عوامل به‌طور غیرمستقیم در شدت و عود بیماری مؤثرند. نکته مهم آن است که رویکرد طب سنتی نباید به‌صورت خودسرانه اجرا شود، بلکه نیازمند تشخیص و تجویز پزشک متخصص این حوزه است. همچنین در موارد پسوریازیس شدید یا مقاوم، استفاده از طب سنتی به‌عنوان مکمل در کنار درمان‌های پزشکی مدرن توصیه می‌شود تا ایمنی و اثربخشی آن به حداکثر برسد. تلفیق آگاهانه‌ی طب سنتی با طب نوین، در بسیاری از بیماران می‌تواند منجر به کاهش علائم و پایداری بهتر وضعیت پوست شود.

بهترین کرم برای درمان پسوریازیس ناخن

در این پاسخ، به‌صورت دقیق و علمی، بهترین کرم‌ها و درمان‌های موضعی برای دو فرم شایع و آزاردهنده پسوریازیس یعنی پسوریازیس ناخن و پسوریازیس پوست سر معرفی می‌شود. این محتوا بر اساس آخرین توصیه‌های تخصصی درماتولوژی و کاملاً یونیک تهیه شده است.

بهترین کرم برای درمان پسوریازیس ناخن

پسوریازیس ناخن (Nail Psoriasis) یکی از پیچیده‌ترین انواع بیماری پسوریازیس است که معمولاً با علائمی مانند چاله‌چاله شدن سطح ناخن، ضخیم شدن بستر ناخن، جدا شدن ناخن از بستر (اونیکولیز)، زردی یا قهوه‌ای شدن صفحه ناخن و شکنندگی همراه است. به دلیل ساختار سفت و نفوذناپذیر ناخن، درمان‌های موضعی نسبت به سایر نواحی پوست اثرگذاری کندتری دارند، اما استفاده مداوم از برخی کرم‌ها و پمادها می‌تواند علائم را کنترل کند.

بهترین کرم‌ها و پمادهای موضعی برای پسوریازیس ناخن:

1. پماد کلسیپوتریول (Calcipotriol) – آنالوگ ویتامین D3

  • کاهش رشد بیش‌ازحد سلول‌های کراتینی در بستر ناخن

  • استفاده ۱ تا ۲ بار در روز، مخصوصاً روی بستر ناخن و اطراف آن

  • گاهی با کورتیکواستروئید ترکیب می‌شود برای اثربخشی بالاتر

2. کرم یا پماد کلوبتازول پروپیونات (Clobetasol Propionate 0.05%)

  • استروئید موضعی قوی برای کاهش التهاب

  • مناسب برای پسوریازیس اطراف ناخن یا بستر ناخن (نه روی صفحه ناخن)

  • استفاده شبانه با پوشش پلاستیکی برای افزایش جذب

3. پماد تاکرولیموس (Tacrolimus 0.1%)

  • مهارکننده ایمن التهاب، مناسب برای اطراف ناخن، بستر و پوست مجاور

  • کاربرد خاص برای افراد حساس به کورتون یا کودکان

4. کرم مرطوب‌کننده حاوی اوره ۱۰ تا ۲۰ درصد

  • نرم‌کننده بافت ناخن و پوست اطراف

  • بهبود نفوذ سایر داروها و کاهش ضخامت ناخن آسیب‌دیده

نکته مهم: درمان مؤثر پسوریازیس ناخن نیاز به استمرار ۳ تا ۶ ماهه دارد و در موارد شدید، ممکن است به تزریق کورتون داخل بستر ناخن یا درمان سیستمیک (خوراکی یا تزریقی) نیاز باشد. ماساژ داروها با دقت روی بستر ناخن، و پرهیز از ضربه یا مانیکورهای تهاجمی ضروری است.

بهترین کرم برای درمان پسوریازیس سر

پسوریازیس پوست سر (Scalp Psoriasis) یکی از شایع‌ترین و مقاوم‌ترین انواع این بیماری است که معمولاً با پوسته‌ریزی ضخیم، خارش شدید، التهاب و گاهی قرمزی ناحیه پیشانی، پشت گردن یا لبه موها همراه است. به دلیل وجود مو، استفاده از کرم‌های سنگین دشوار است؛ بنابراین درمان باید به‌گونه‌ای باشد که بدون چسبندگی، بتواند به پوست کف سر برسد.

بهترین گزینه‌های موضعی برای پسوریازیس پوست سر:

1. لوسیون یا فوم کلوبتازول پروپیونات (Clobetasol Lotion/Foam)

  • استروئید قوی با قابلیت جذب بالا در پوست سر

  • کاهش التهاب و پوسته‌ریزی طی چند روز

  • مصرف ۱ بار در روز به مدت کوتاه (حداکثر ۲ تا ۴ هفته)

2. محلول کلسیپوتریول (Calcipotriol Solution)

  • نسخه محلولی و سبک آنالوگ ویتامین D3، مناسب برای کف سر

  • استفاده ۱ تا ۲ بار در روز روی پوست خشک و تمیز

  • بهبود رشد سلولی غیرطبیعی و کاهش پلاک‌های نقره‌ای رنگ

3. شامپوهای دارویی مکمل (۲ تا ۳ بار در هفته)

  • شامپو قطران زغال‌سنگ (Coal Tar): کاهش خارش و پوسته‌ریزی

  • شامپو حاوی سالیسیلیک اسید ۲%: کمک به جدا شدن پوسته‌ها

  • شامپو کتوکونازول: در موارد همراهی با قارچ یا التهاب شدید

4. کرم یا فوم تاکرولیموس (در صورت گسترش به لبه پیشانی و گوش‌ها)

  • برای نواحی حساس یا نازک اطراف خط مو

  • بدون عارضه‌های بلندمدت کورتون

نکته کلیدی: در درمان پسوریازیس سر، باید دارو به آرامی با نوک انگشت روی پوست (نه مو) ماساژ داده شود و از شانه‌های نرم برای کاهش تحریک استفاده گردد. استفاده شبانه و پوشش با کلاه نایلونی سبک، جذب را افزایش می‌دهد.

سخن آخر:
در درمان پسوریازیس، استفاده از کرم مناسب یکی از پایه‌های اصلی مدیریت علائم است. کرم‌هایی که حاوی ترکیبات ضدالتهاب، مرطوب‌کننده‌های قوی و مواد بازسازنده پوست هستند، می‌توانند خارش، خشکی و پوسته‌ریزی را به طور چشمگیری کاهش دهند. بهتر است انتخاب کرم با مشورت پزشک و متناسب با شدت و محل درگیری بیماری انجام شود.

همچنین، رعایت مداوم برنامه درمانی و پرهیز از عوامل محرک، مانند استرس و خشکی پوست، در کنار استفاده منظم از کرم، تأثیر بسزایی در کنترل طولانی‌مدت پسوریازیس خواهد داشت.

⏬مقالات پیشنهادی برای شما عزیزان⏬

آزمایش پروتئین کلی خون بهترین کرم موبر سفید کننده صورت قیمت بهترین کرم پودر  

مطالعه بیشتر